Κοινωνικά Δίκτυα



Μιλώ για το Πανεπιστήμιό μου

Μιλά ο επίκουρος καθηγητής Κανακούδης Βασίλης

O επίκουρος καθηγητής από το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του ΠΘ Βασίλης Κανακούδης, μιλάει για την δουλειά του η οποία έχει θέμα "Διαχείριση Δικτύων Ύδρευσης: μία οικονομική και περιβαλλοντική πρόκληση με στόχο την αύξηση της αποδοτικότητας και της ανταποδοτικότητας της χρήσης του αστικού νερού και την κοινωνικά δίκαιη τιμολόγηση του"

Νερό: ένα κοινωνικό αγαθό ολοένα αυξανόμενης οικονομικής αξίας….

Νερό: κοινωνικό αγαθό ΝΑΙ…ΌΧΙ όμως ευτελούς αξίας….

Νερό: κοινωνικό αγαθό…που απαιτεί κοινωνική ωριμότητα στη διαχείρισή του

Νερό: ένα αγαθό με μοναδικό ιδιοκτήτη…ΤΗ ΦΥΣΗ και έναν από τους χρήστες του…ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

Το Μη Ανταποδοτικό Νερό (νερό που δεν αποφέρει έσοδα) αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι εταιρείες ύδρευσης, ειδικά σε περιοχές με προβλήματα λειψυδρίας.

Ως λύση προτείνεται η εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης μεθοδολογίας που βασίζεται στην αξιολόγηση του επιπέδου λειτουργίας του δικτύου ύδρευσης, λαμβάνοντας υπόψη την τιμολογιακή πολιτική που ασκεί η εταιρεία ύδρευσης.

Στη λεκάνη της Μεσογείου αποτελεί συνηθισμένη πρακτική η χρέωση Παγίου (είτε ως ελάχιστη κατανάλωση σε κυβικά μέτρα νερού, είτε ως ελάχιστη χρέωση σε χρήμα). Σε αυτήν την περίπτωση, προτείνεται η αξιολόγηση του επιπέδου λειτουργίας του δικτύου με τον υπολογισμό του τροποποιημένου υδατικού ισοζυγίου του που συνυπολογίζει την επίδραση του Παγίου.

Η μεθοδολογία στοχεύει στην μείωση των απωλειών νερού λαμβάνοντας υπόψη το πλήρες κόστος του νερού (άμεσο, περιβαλλοντικό και φυσικού πόρου). Επίσης περιλαμβάνει μία προτεινόμενη κοινωνικά δίκαιη κατανομή των ποσοτήτων νερού (συμπεριλαμβανομένων και των απωλειών) που πρέπει να πληρώνουν οι χρήστες (καταναλωτές και δίκτυο).

Το πρόβλημα του Μη Ανταποδοτικού Νερού (νερό που δεν αποφέρει έσοδα συμπεριλαμβανομένων και των απωλειών νερού) είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο με σοβαρές οικονομικές (απώλεια εσόδων από τις εταιρείες ύδρευσης) και περιβαλλοντικές συνέπειες (νερό που λαμβάνεται από τους υδατικούς πόρους, αλλά τελικά δεν χρησιμοποιείται ορθά).

Μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας του 2005 ανέφερε ότι πάνω από 48 δις κυβικά μέτρα νερού ετησίως χάνονται λόγω διαρροών σε δίκτυα ύδρευσης, ποσότητα που αντιστοιχεί στο 25% του συνολικού νερού που παρέχεται στα δίκτυα. Αν η μισή από αυτή την ποσότητα εξοικονομούνταν, επιπλέον 200 εκατομμύρια άνθρωποι θα είχαν πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό χωρίς καμία πρόσθετη επένδυση. Σε παγκόσμιο επίπεδο η ετήσια απώλεια εσόδων των εταιρειών ύδρευσης από το Μη Ανταποδοτικό νερό εκτιμάται σε 15 δις ευρώ. Η απώλεια αυτή είναι ίση με το 25% των επενδύσεων σε υδραυλικά έργα

Την ίδια στιγμή, σε όλη την αλυσίδα παροχής νερού (απόληψη, επεξεργασία, διανομή, απόρριψη) εκλύονται αέρια θερμοκηπίου, καθιστώντας την διαδικασία παροχής νερού μία από τις περισσότερο ενεργοβόρες. Τα προβλήματα εντείνονται σε περιοχές με προβλήματα λειψυδρίας, οι οποίες αναμένεται να πληγούν περισσότερο και από την μεταβολή του κλίματος. Τέτοιες περιοχές είναι οι χώρες της Νότιας Ευρώπης και της Μεσογείου, όπου το μη ανταποδοτικό νερό ξεπερνά το 40% του εισερχόμενου νερού στα δίκτυα. Είναι λοιπόν επιτακτική η ανάγκη μείωσης του.

Τα βασικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα δίκτυα ύδρευσης είναι: α) Απώλειες νερού, β) Φυσική Ακεραιότητα, γ) Παροχετευτική Ικανότητα, και δ) Ποιότητας Νερού Οι κυριότερες αιτίες των προβλημάτων αυτών είναι: α) Διάβρωση μεταλλικών αγωγών, β) Μείωση Παροχετευτικής Ικανότητας, γ) Διαρροές & Θραύσεις, δ) Υποβάθμιση της Ποιότητας Νερού, και ε) άλλες.

Τα αναγκαία βήματα προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης των προβλημάτων που παρουσιάζονται στα δίκτυα ύδρευσης είναι: α) Αναγνώριση του Δικτύου με την χαρτογράφηση, χρησιμοποιώντας κατάλληλα εργαλεία (π.χ. Γεωγραφικό Σύστημα Πληροφοριών), β) Κατανόηση του Δικτύου μέσω της παρακολούθησης λειτουργίας του, χρησιμοποιώντας συστήματα τηλεμετρίας/τηλεχειρισμού (SCADA) και η υδραυλική προσομοίωση της λειτουργίας του, γ) Αναγνώριση των προβλημάτων διερευνώντας τα συμπτώματά τους, δ) Κατανόηση των προβλημάτων βρίσκοντας τις πιθανές αιτίες τους, ε) Σύνδεση των συμπτωμάτων με κύριες και πιθανές αιτίες και στ) Σύνδεση των αιτιών με κύριες και δευτερεύουσες ενέργειες αντιμετώπισης

Διαβάστε περισσότερα στο Βιογραφικό Σημείωμα του Κανακούδη Βασίλη.